aankomst en ontdekken van mijn nieuwe thuis
Door: Remco
Blijf op de hoogte en volg Remco
23 Juli 2015 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Na een wat roerige en onrustige vlucht zijn wij (Nathalie en ik) aangekomen op DBX. Na zo'n 6.5u op je kont gezeten te hebben snakt je lichaam naar wat beweging net als de overige 300 passagiers. Dus we wachten rustig af totdat we ons in het gangpad kunnen vervoegen.
Eenmaal het vliegtuig uit, realiserende dat dit geen vakantie is maar mijn nieuwe thuis, voel ik wat stress op komen zetten. Ik moet mijn originele werkvisum nog ophalen en iets wat geïntimideerd door een algehele nieuwe leefomgeving, kan ik het niet echt rustig houden voor mezelf. Nathalie daarentegen laat het zich maar gebeuren en van de buitenkant lijkt ze ogenschijnlijk heel kalm.
Door de douane heen, wederom wat stempeltjes en de koffers ophalen. We worden opgewacht door een Aziatische dame die op zoek is naar "Remco Conelis". Te moe om een grapje te maken, geef ik aan dat ik dat ben, en we moeten haar volgen naar de auto die ons naar het hotel zal brengen, waar ik de 1e 30 dagen in Dubai zal verblijven. Zonder het echt te beseffen, lopen we ineens een hele warme deken in. We zijn uit de terminal en staan in de Arabische buitenlucht. Je zou geen Nederlander zijn als je geen opmerking maakt over de weersomstandigheden. Na wat blazen, komen ook bij ons de woorden omhoog; pffff.....tis heet. Bedenk wel dat het inmiddels 00.30u (lokale tijd) is en de thermometer geeft 35 graden Celsius aan.
Iedere stad heeft wel zijn kenmerkende geuren, geluiden en aangezichten. Dubai kan ik niet thuis brengen. Het lijkt één grote bouwput te zijn vermengd met een zoetige muskus geur. Ondanks dat het een wereldstad is, voelen we ons meteen veilig en toch enigszins al thuis, hoewel we tijdens de rit van het vliegveld naar het hotel van de ene verbazing in de andere vallen. Stilzwijgend en genietend van het islamitisch straatbeeld en de vele westerse invloeden nemen we het maar goed in ons op. Onderweg passeren we verschillende dealers die auto's verkopen die voor gewone stervelingen onbereikbaar blijven. Links en rechts worden we ingehaald door dikke geblindeerde SUV's en uiteindelijk komen we na een kort ritje bij het hotel aan. De kamer, beter gezegd appartement is van alle gemakken voorzien en het zal zeker zeer aangenaam worden om hier 30 dagen te verblijven waarvan de 1e 14 dagen samen.
Bij ons in Nederland staat Dubai of de Verenigde Arabische Emiraten bekend als luxueus, over the top om maar een paar superlatieven te noemen. De belichaming hiervan is de Dubai Mall.
Bij aankomst kom je er al gauw achter dat men hier rijk is, heel erg rijk. De autotonen dan, de Emiraties.
Gewone stervelingen komen per taxi aan, de minderbedeelden waaronder wijzelf.
De Emiraties laten met het grootste gemak hun Lamborghini Diablo, Hummers, Ferrari Enzo (om er maar een paar te noemen) parkeren door aangestelde Valets en vervolgen hun weg naar binnen.
Eenmaal binnen valt je mond open van verbazing, niet alleen van alle high-end merken, maar ook van de koele aircolucht vermengd met een vleugje muskus (ik ga haast bijna denken dat het per wet verplicht is die geur. Je komt het overal tegen). De travelgidsen hebben stuk voor stuk allemaal gelijk, je hebt een vest of trui nodig wil je daar relaxed rondlopen.
De Dubai Mall telt 3 verdiepingen en alle high-end merken zijn dan ook vertegenwoordigd. Van Rolex tot Tiffany & Co. Het is er allemaal. Maar dat is nog niet alles, er is een ijsbaan, een
ijsbar (waar het -6 is, no panic, je krijgt een donsjack en wanten). Wat ook opvalt is de relaxte sfeer en de klederdracht van de Emiraties. Bij de vrouwen van ongesluierd en westers tot aan volledig gesluierd. Als je het mij vraagt, heeft het gesluierde wel wat mysterieus. De mannen lopen in hun traditionele pijen met kenmerkend hoofdeksel. Er zijn verschillen maar daar ben ik nog niet achter. Dat het in dit land ambitieuzer moet, blijkt ook wel uit het aquarium wat ook in de Mall te vinden is. Hoeveel water er in zit, geen idee, maar 1 wand is zeker 100m lang en 15 meter hoog!!! De witte rifhaaien die doorgaand 3 meter lang worden, lijken goudvissen is deze uit de kluiten gewassen vissenkom.
Wij als nuchtere Nederlanders zijnde (lees geen geld :)) zullen niet meegaan in deze gekte, maar je moet sterk in je schoenen staan, mocht je het geld wel hebben, je niet te laten verleiden tot een aankoop.
Tot nu toe mat Dubai alles waar van wat wij er van zouden verwachten.
Eenmaal het vliegtuig uit, realiserende dat dit geen vakantie is maar mijn nieuwe thuis, voel ik wat stress op komen zetten. Ik moet mijn originele werkvisum nog ophalen en iets wat geïntimideerd door een algehele nieuwe leefomgeving, kan ik het niet echt rustig houden voor mezelf. Nathalie daarentegen laat het zich maar gebeuren en van de buitenkant lijkt ze ogenschijnlijk heel kalm.
Door de douane heen, wederom wat stempeltjes en de koffers ophalen. We worden opgewacht door een Aziatische dame die op zoek is naar "Remco Conelis". Te moe om een grapje te maken, geef ik aan dat ik dat ben, en we moeten haar volgen naar de auto die ons naar het hotel zal brengen, waar ik de 1e 30 dagen in Dubai zal verblijven. Zonder het echt te beseffen, lopen we ineens een hele warme deken in. We zijn uit de terminal en staan in de Arabische buitenlucht. Je zou geen Nederlander zijn als je geen opmerking maakt over de weersomstandigheden. Na wat blazen, komen ook bij ons de woorden omhoog; pffff.....tis heet. Bedenk wel dat het inmiddels 00.30u (lokale tijd) is en de thermometer geeft 35 graden Celsius aan.
Iedere stad heeft wel zijn kenmerkende geuren, geluiden en aangezichten. Dubai kan ik niet thuis brengen. Het lijkt één grote bouwput te zijn vermengd met een zoetige muskus geur. Ondanks dat het een wereldstad is, voelen we ons meteen veilig en toch enigszins al thuis, hoewel we tijdens de rit van het vliegveld naar het hotel van de ene verbazing in de andere vallen. Stilzwijgend en genietend van het islamitisch straatbeeld en de vele westerse invloeden nemen we het maar goed in ons op. Onderweg passeren we verschillende dealers die auto's verkopen die voor gewone stervelingen onbereikbaar blijven. Links en rechts worden we ingehaald door dikke geblindeerde SUV's en uiteindelijk komen we na een kort ritje bij het hotel aan. De kamer, beter gezegd appartement is van alle gemakken voorzien en het zal zeker zeer aangenaam worden om hier 30 dagen te verblijven waarvan de 1e 14 dagen samen.
Bij ons in Nederland staat Dubai of de Verenigde Arabische Emiraten bekend als luxueus, over the top om maar een paar superlatieven te noemen. De belichaming hiervan is de Dubai Mall.
Bij aankomst kom je er al gauw achter dat men hier rijk is, heel erg rijk. De autotonen dan, de Emiraties.
Gewone stervelingen komen per taxi aan, de minderbedeelden waaronder wijzelf.
De Emiraties laten met het grootste gemak hun Lamborghini Diablo, Hummers, Ferrari Enzo (om er maar een paar te noemen) parkeren door aangestelde Valets en vervolgen hun weg naar binnen.
Eenmaal binnen valt je mond open van verbazing, niet alleen van alle high-end merken, maar ook van de koele aircolucht vermengd met een vleugje muskus (ik ga haast bijna denken dat het per wet verplicht is die geur. Je komt het overal tegen). De travelgidsen hebben stuk voor stuk allemaal gelijk, je hebt een vest of trui nodig wil je daar relaxed rondlopen.
De Dubai Mall telt 3 verdiepingen en alle high-end merken zijn dan ook vertegenwoordigd. Van Rolex tot Tiffany & Co. Het is er allemaal. Maar dat is nog niet alles, er is een ijsbaan, een
ijsbar (waar het -6 is, no panic, je krijgt een donsjack en wanten). Wat ook opvalt is de relaxte sfeer en de klederdracht van de Emiraties. Bij de vrouwen van ongesluierd en westers tot aan volledig gesluierd. Als je het mij vraagt, heeft het gesluierde wel wat mysterieus. De mannen lopen in hun traditionele pijen met kenmerkend hoofdeksel. Er zijn verschillen maar daar ben ik nog niet achter. Dat het in dit land ambitieuzer moet, blijkt ook wel uit het aquarium wat ook in de Mall te vinden is. Hoeveel water er in zit, geen idee, maar 1 wand is zeker 100m lang en 15 meter hoog!!! De witte rifhaaien die doorgaand 3 meter lang worden, lijken goudvissen is deze uit de kluiten gewassen vissenkom.
Wij als nuchtere Nederlanders zijnde (lees geen geld :)) zullen niet meegaan in deze gekte, maar je moet sterk in je schoenen staan, mocht je het geld wel hebben, je niet te laten verleiden tot een aankoop.
Tot nu toe mat Dubai alles waar van wat wij er van zouden verwachten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
